دلگیرم از دوریت

از دوری نگاهت

از دوری لبخندت

لبخندی که مرا ذوب می کند

نگاهی که مرا از خویش رها می کند

و حضوری که تمام مرا به نهایت بلندای عشق می برد

دیرگاهیست نسیم لبخندت را نمی بینم

نمی دانم چرا

تمام وجودم بفدای نگاهت

نگاه تو

تویی که نور در ذرات وجودت معنی می شود

تویی که دلبر کائناتی

و منی که در خور فدای تو شدن نیستم...

دیده ام شیوه مهربانیت را

من خریدار تو ام

اگر چه هیچ ندارم

تمام بودنم را می دهم تا فدایی تو باشم

می ترسم این را هم نپذیری

نمی دانم چه کنم

از من تا شیعه تو بودن راه درازیست

من برای تو می میرم

من بی تو می میرم

مرا دریاب