گاهی بعضی آدما حسابی عصبانیت می کنن و بهمت میریزن.

شاید فکر کنیم بهتره یه جواب در خورشون بدیم و حالشونو بگیریم.

یا بذاریم تو یه موقعیت بهتر حقشونو بذاریم کف دستشون.

ولی من به شما میگم هر دوش اشتباهه.

تو اوج عصبانیت، یه نفس عمیق بکشید،

یه لیوان آب خنک، یه هدفن با آهنگ مورد علاقه و یه پیاده روی تند تو پارک.

شایدم دویدن آهسته اما طولانی. اونقد بدوید که حسابی عرق کنید.

بعدم یه دوش آب ولرم. و شاید یه وان گرم.

و اما اون آدم? حذفش کنید.

طوری که گویا هیچ وقت نبوده.

بعضیا لایق همنفس و هم صحبت بودن نیستن.

پس تو دنیای بی لیاقتیشون ترکشون کنید.

یادم بمونه زندگی کوتاه تر از اونیه که بخاطر آدمای بی لیاقت سختش کنم.

خدایا به من توان تشخیص درست از غلط رو بده

و منو همیشه سپاسگذار از حضور گرم و مهربون و همیشگیت کن.

آمین