من هميشه به خودم و به همه دوستام توصيه مي کنم: که اگه حتي دارم اشتباهي مي کنم! اگه حتي دارم گناهي مي کنم، با توجيه گناهم خودمو آروم نکنم و اجازه بدم وجدانم زنده باشه، چون همين وجدان درد آخرش آدمو "آدم" ميکنه.پس زنگي زنگ يا رومي روم درست نيست. خوبه هميشه به سمت خوبي ها و نور تلاش کنيم. اگه شده به سختي. اگه شده با درد... ولي توجيه خود با زنگي زنگ يا رومي رومي خيليم درخور ما نيست... چون آدمو از رسيدن به اوج خودش "رسيدن به خدا" دور مي کنه.