چرا امام علی(ع) در مصائب بعد از رسول الله که بر سر اسلام آمد، قیام نکرد؟


شرح نهج البلاغة: رُوِیَ عَنهُ [عَلِیٍ‏] علیه السلام أنَّ فاطِمَةَ علیها السلام حَرَّضَتهُ یَوما عَلَى النُّهوضِ وَالوُثوبِ، فَسَمِعَ صَوتَ المُؤَذِّنِ: أشهَدُ أنَّ مُحَمَّدا رَسولُ اللّهِ، فَقالَ لَها: أیَسُرُّکِ زَوالُ هذَا النِّداءِ مِنَ الأَرضِ؟ قالَت: لا. قالَ: فَإِنَّهُ ما أقولُ لَکِ.


ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغة می نویسد: از على علیه السلام روایت شد:

روزى فاطمه علیها السلام او را بر نهضت و قیام، تحریک نمود.

پس، صداى مؤذّن را شنید که: أشهد أنّ محمّدا رسول اللّه،

در این هنگام امام على علیه السلام به فاطمه علیها السلام گفت:

«آیا راضى مى ‏شوى که این ندا از زمین، برچیده شود؟»


فرمود: نه.

حضرت علی (ع) فرمود: «این، همان [دلیلى‏] است که [درباره قیام نکردن خود] به تو می گویم».



 شرح نهج البلاغة لابن أبی الحدید، ج‏11، ص: 113






تاریخ : چهارشنبه 94/12/26 | 11:45 صبح | نویسنده : سیده زهرا رحمانی / Zahra Shia | نظرات ()
.: Weblog Themes By BlackSkin :.