آدم های احمق را باید رها کنی
تا در حماقتشان ادامه دهند
اگر تلاش زیادی کنی تا از حماقتشان دست بردارند
هم نابود می شوند
و هم نابودت می کنند
بگذار تا احمق باقی بمانند
حالا می فهمم چرا علی(علیه السلام) که "علم الله" بود سکوت کرد...
آدم های احمق را رها کن
خشمشان خارج از کنترل است
بی آبرو هستند
می زنند و می شکنند و نمی فهمند
آدم های احمق را رها کن
و حتی جوابشان را نده
لبخند بزن و بگذر
هزینه دهن به دهن شدن با این فراد زیاد است
فقط رهایشان کن
...
نمی فهمند
و نمی خواهند بفهمند
و گاهی حتی نمی توانند بفهمند
فقط رهایشان کن
خداوندا
در هنگام خشم دست مرا بگیر
به قلبم آرامش بده
و نوازشم کن
آغوش تو برای من کافیست
سپاس بی حد تو راست که مهربان ترین مهربانانی
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
و اهلک اعدائهم و العن اعادائهم اجمعین
سلامی پر از شرم و بیچارگی به خدمتتان آورده ام
چه کنم با این همه بی آبرویی
گفتند در ماه مبارک خداوند همه را می بخشد
در شب های قدر
شب عید فطر
...
برای من بخشودگی مسئله نیست
چون خداوند غفارم را می شناسم
اما...درد می کشم
از اشتباهاتم
...
اگر پروردگارم هزاران بار هم مرا ببخشد
و اگر فرشته وحی بیاید و بگوید "رها کن خودت را، پروردگارت تو را بخشید"
باز هم از درد خود خواهم مرد
با بی آبروییم به درگاهتان چه کنم
...
باز هم نا امیدت کردم از خودم
و باز خواهی گفت: " گفتم نمی توانی"
و من باز با اشک چشم خواهم گفت: "می توانم"
می توانم، اگر گوشه چشمی نگاه امام زمانیت درمانم کند
از همه عیوبم
...
آه
ببخش محبوب من مرا
ولی از جدایی حرفی نزن
نگو که نمی توانم
من می توانم
اگر نگاه امام زمانیت یاریم دهد
به پروردگاری پروردگارم "من می توانم"
و بسمک الذی یصلح به الاولون و الآخرون
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام مهربانم
باز هم بسوی تو آمدم
گویا صدایم کردی
صدایم کن
تا با کمال عشق به سویت پر کشم
کاش مدام صدایم کنی
در همه لحظه ها
من تشنه ترینم
و تویی "جام نوش" روح و روانم و جسم و جانم
تویی که محبوب منی
و منم که کهنه بنده خراب آلود دیرینه ات
بال کشیده ام بسویت تا نگاهت کنم
تا نگاهم کنی
سلام محبوب من
پروردگارم
درد می کشم
از غربتم
از اینکه نمی توانم در تو و عشق تو خلاصه شوم
درگیر شده ام
درگیر این دنیا و همه مخلفاتش
آدم هایش
مشکلاتش
حالم از این دنیا بهم می خورد
باید رها شوم
باید در تو رها شوم
در آغوش تو
من تشنه تو ام
ای کلید همه در های بسته
گشایشی برسان
و مرا با دلی آزاد و رها در خود رها کن
مرا در خود رها کن
من روزی جزیی از تو بودم
ای که از روح خویش در من دمیده ای
مرا در آغوش خویش کش
و مرا بپذیر
ای همه عشق و امید و آرزوی من
...
بعضی آدم ها را باید از زندگی حذف کرد
از بعضی ها باید فرار کرد
با هر کسی در حد عقل او باید حرف زد
نباید با احمق ها خیلی عاقلانه حرف زد
اگر خیلی عاقلانه و منطقی با احمقی حرف بزنی هم او را نابود کرده ای هم خودت را
این روزها خیلی درد می کشم
از اینکه دلم برای احمق هایی سوخت و گفتم از آنچه نباید می گفتم
باید احمق ها را در دنیای احقانه شان رها کرد
وگرنه هم نابود می کنی و هم نابودت می کنن...
بعضی ها را باید در زندگی کم رنگ کرد
بعضی ها را باید حذف کرد
و از بعضی ها باید فرار کرد...
خوش آب و رنگ ترین
و سالم ترین
و قوی ترین میوه ها هم در کنار میوه فاسد، فاسد می شوند
این روز ها خیلی درد می کشم...
هزار شب را در شبی خلاصه می کنی
تا بهانه باشد برای رهایی بندگانت از آتش اعمالشان
کاش مرا نیز به آغوش محبتت بپذیری
من همان عاشق گناه آلودم که دیرینه ایست در انتظار لبخند تو نشسته ام
مرا نیز بپیر ای مهربانترین مهربانان
آمین
پروردگارم
در ماه عاشقیت همه را می پدیری
می بخشی
اجابت می کنی
من و همه خطاهایم را ببخش
من و همه عیب های ریز و درشتم را اصلاح کن
مرا نیز از هدایت شدگان قرار ده
مرا نیز قتیل خودگردان
در رکاب مهدی موعود فاطمه...
اجابتم می کنی؟؟؟
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها چه زیبا خطبه خواند
و کر های مدینه چه خوب نشنیدند:
.
.
اگر زمام خلافت را به علی می دادید
نعمتها از بالا و پایین به شما روی می آورد
.
.
.
علی هیچ یک از شما را مجبور به ایمان نمی کرد
.
.
.
و کر های قدرت طلب خشن مدینه
تاریخ را به گند کشیدند تنها برای چند سال قدرت...
مولای من
در میان حماقت زدگان زمان خویش چگونه تاب آوردی
و کاش در هر زمانه ای چون تویی بود
بهشت موعود در انتظار مهدی توست
برای آمدنش دعاکن
تاریخ خسته تر از همیشه چون تویی از جنس تو را انتظار می کشد
برای آمدنش دعا کن ای پدر مهربان همه آسمانها و زمین...
آن ها که از شب های با شکوهی در شعر ها و افسانه ها سرودند
تقصیری ندارند
آنها از شب عاشقی تو بی خبر بودند
شب با تو بودن
شب با تو عشق کردن
شب تو و بنده هایت
بهانه می آوری
تا ببخشی
بدهی
تا طعم عاشقی بچشانی
تا در آغوش کشی همه ره گم کردگان را
تا بندگانت بیاد آوردند چقدر تشنه تو هستند
آن ها که شب عاشق تو بودن را چشیده اند
و طعم همه شب های دیگر را...
آن ها می دانند
تنها تویی که همه عشقی
و همه تنها تشنه تو هستند
من تو را می خواهم
من نور می خواهم
من را در آغوش خود کش
و هرگز جدایم مکن از آغوش تنگ تنگ تنگ خویش...
دلم مناجات سحر می خواهد
دلم دعای دم افطار می خواهد
و کاش مرا بخشوده باشی
مهربانم
ای همه امید و آرزوی من
خطاهای بزرگم را ببخش
و مرا از زنجیر دردهای ناشی از خطاهای بی مرزم دها کن
من جز تو کسی را نمی خواهم
من عاشق تو هستم
مرا صذا کن
مرا بخواه
و دوستم داشته باش
ای بسیار مهربان تر از مادر
با همه وجودم تو را فریاد میزنم
با همه محبتت مرا در آغوش بگیر
و دوستم داشته باش
...
ای همه تمنای من
و همه آرزوی من فنای در تو شدن است
روزی که قطره ای جدا شده از دریا به آغوش دریا باز گردد
من آغوش تو را می خواهم
دلم مناجات سحر می خواهد
دلم دعای دم افطار می خواهد
و کاش مرا بخشوده باشی