می مانم اینجا با تو حرفم را بگویم

زل می زنم بر جاده های رو به رویم

اینجا نمی فهمند حرفم را اگر هم

از غربت آیینه با دل ها بگویم

هر جمعه می گیرد سراغت را دل از من

از بس که وعده داده ام رفت آبرویم

من شیعه زخمی ترین داغ علی ام

بغضی نشسته تا همیشه در گلویم

هر چند می دانم که فصل خشکسالیست

یک فرصت دیگر بده باید برویم

شاعر: ...؟!