می شمارم خوشبختی هایم را
هزاران هزاران هزار...
می شمارم گره های کور زندگیم را
پنج... شش...
خدایا
دارم دیوانه می شوم از همین پنج.. شش...
و هزاران هزار
همه نابود می شود بخاطر پنج... شش...
آرزوی مرگ میکنم
مرگ آرامگاه من است
تو مهربانی
مرا بیامرز
برای خودم فاتحه می خوانم و می اندیشم
به همین پنج... شش...
تاریخ : پنج شنبه 93/2/18 | 7:34 عصر | نویسنده : سیده زهرا رحمانی / Zahra Shia | نظرات ()