روانشناسی: انتخاب شوهر دلخواه من (3)
سلام به همه دخترای زیبا، مهربون و نازنین ایران زمین
یه نکته خیلی مهم تو انتخاب شوهر ایده آل
و تشخیص انسان بودن یا نبودنشون
با صداقت بودن یا بازیگر بودنشون
اینه:
خوت باش!
فقط همین
رک ترین حالت خودت باش
وقتی برای آشنایی می شینی اینقد دلبری نکن
بجاش: خودت باش، از ایده آلات بگو، صریح و کامل و با جزئیات.
نترس که ای وای شاید نارحت شه! نکنه عصبانی شه! نکنه بدش بیاد!
خب بدش بیاد، عصبانی شه!
اصلا عصبانیش کن
ببین تو حالت عصبانی چه ریختی میشه
چه جوری عصبانی میشه
و چه جوری واکنش نشون می ده
اگه قدرت کنترل اعصابشو نداره! خب بذار بره! رهاش کن!
بذار اون نقاب زیبای صورتشو برداره و چهره واقعی خودشو نشون بده
و در مورد یه چیزی مطمئن باشد
جدایی تو روزای اول خییییییییلی راحت تره تا ماه های اول
چه رسد به جدایی بعد از ازدواج.
یه تحقیق بین زوجایی که کارشون به طلاق کشیده، نشون داده
همه زوج ها تو اولین روزای آشناییشون متوجه مهم ترین ایراد های هم میشن
بعد به این امید که بعدا درست میشه!!!
بعدا درستش می کنم!!!
چشمشونو رو ایرادای هم می بندن(بصورت کاملا موقت)
و در نهایت بعد از چند سال زندگی مشترک
دقیقا به همون دلایل از هم جدا می شن!!!
صرفا به "نر" بودن طرفتون اکتفا نکنید
مردانگی بطلبید
شور و هیجان قطعا محکم ترین ستون پیوند ازدواجه
ولی چیزای خیلی خیلی مهمی وجود دارن
که اگه نباشن زندگی زودتر از اونی که فکرشو بکنید متلاشی میشه
مثلا اخلاق
مثلا کنترل عصبانیت
پس تو دوره آشنایی "خودتون" باشید
و تو رک ترین حالت ممکن
همه خواسته هاتونو بدون هیچ سانسور و ملاحظه ای بگید
زندگی رفاقت چند روزه نیست
هواستون هست؟!!!
این ریختیشم تصور کنید!!! تو اوج عصبانیتشو می گم!!!
دوستان لطفا نظر بدید. مخالف یا موافق.