تو را پشت سر گذاشتم...

مثل همیشه

غرق در مستی گناه

 و عذاب وجدانی که رهایم نمی کنم

خورشید مهربانم

به خداوندی خدا اگر جز تو آرزویی داشته باشم...

ندارم.

به محبت نگاهت قسم، جز تو آرزویی ندارم

سیرابم نکردی از چشم های عاشق کشت

تقصیر من چیست

اگر در این سرمای سرد و تلخ و گناه آلود

به غارهای کوچک و ویران پناه می برم

تو را پشت سر گذاشتم!

به تو ای زیباترینم

پشت کردم!

در حالی که قلبم از عطش عشقت به فریاد می آید

خیلی تنها و غرب و محتاجم

درکم کن

دعایم کن

اگر فرج تلخی گمراهیم مرگ است

برایم بخواه

و آمین مهربانانه ای بگو

خورشید مهربان مهربان مهربانم...

شب های عاشقانه و بارانی

عشقی محکم و طوفانی

بارش نور مهتاب و شرشر اشک های پنهانی

همه لذت من از با تو بودن است...

گاهی دلم گریه می خواهد

فقط همین ...

گاهی دلم می خواهد فکر نکنم

فقط همین...

دردهای کهنه ام را به زباله دانی تاریخ می سپارم

دفتر خاطراتم را پاره پاره می کنم

...

بر سر سجاده دعا

هیچ نمی گویم مهربانم

شرمنده ام

فقط همین...

سلام دوست خوبم.خوش اومدی.

تئ این شبای عزیز سلام به امام رضا علیه السلام فراموش نشه:

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا..

اللهّمَ صَلّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضا المرتَضی

الامامِ التّقی النّقی و حُجّتکَ عَلی مَنْ فَوقَ الارْضَ و مَن تَحتَ الثری

الصّدّیق الشَّهید صَلَوةَ کثیرَةً تامَةً زاکیَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه

کافْضَلِ ما صَلّیَتَ عَلی اَحَدٍمِنْ اوْلیائِکَ

بی قرارم

بی قرار چشم هایت

بی قرار لبخندنت

بی قرار آمدنت

بی قرار نیامدنت

بی قرارم

و ثانیه ها را می شمارم

برایت دعا می کنم

در همه ثانیه ها

در نگاه منی

بی قرارم... مهربانم

بی قرارم

بی قرارم

همچون عاشقی در تب نگاه یار

همچون مادری پریشان از درد کودکش

همچون کویری در عطش باران

بی قرارم  ...

مرا از دور نگاه می کنی

لبخند میزنی

می دانم که می دانی

همه چیز را...

بخند به این مجنون بی قرار

عاشق لبخند تو ام

لبخند بزن

تا با گوشه لبخندت دنیا بهشت شود

بهشت چیست؟

جز نگاه تو

لبخند تو

تو تمام بهشتی

و من... بی قرارم

بی قرار از رانده شدنم... از بهشت تو... از تو

بی قرار از بی قراری ام... به مخروبه ها پناه می برم

و تو...

اشک می ریزی؟

گریه می کنی؟

لبخند می زنی به دیوانگی هایم؟

نمی دانم

اشک می ریزی مهربانم؟ به غربت خویش؟

به بی قراری من؟

به تنهایی خویش؟

به بی قراری عالم؟

به درد همه جهانیان؟

آه... محبوب مهربان همه جهانیان

بی قرار تو ام

برگرد

برگرد و همه دل های بیقرار را رام و آرام کن...

اللهم عجل لولیک الفرج

سلام مهربانم

قلب پاره پاره ام بهانه می گیرد

جوابش با خودت

من دیگر نمی توانم پاسخگوی بیچارگی اش باشم

حواله ام نکن به این در و آن در

جز تو دری نیست

جز تو گشایشی نیست

ای به فدای دل تنهای تو

"چقدر کم هستم"

چقدر برای "فدای تو شدن" کم هستم

مرا ببخش

که حتی لایق به فدای تو شدن هم نیستم...

اللهم عجل لولیک الفرج

واژه ها بی چاره می شوند

در هجوم نگاهت

تنها با یک نگاه

عالمی را مدهوش می کنی

محبوب مهربان مهربان مهربانم

عالمیان با بی چارگی سپری میکنند

زندگی پر رنجشان را

بشر بینوا

...

تو کلید همه قفل های ناگشودنی عالمی

و بشر

همچنان سرگردان دنیا را زیر و رو می کند

در پی گشایش دردهایش

پشت به خورشید...  پشت به تو...

قبل از هرکسی اول قابل توجه خودم...

سوگند به روز وقتی نور می گیرد و به شب وقتی آرام می گیرد که من نه تو را رها کرد ه‌ام و نه با تو دشمنی کرده‌ام.
(ضحی 1-2)

افسوس که هر کس را به تو فرستادم تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم او را به سخره گرفتی.
(یس 30)

و هیچ پیامی از پیام هایم به تو نرسید مگر از آن روی گردانیدی.(انعام 4)

و با خشم رفتی و فکر کردی هرگز بر تو قدرتی نداشته ام.(انبیا 87)

و مرا به مبارزه طلبیدی و چنان متوهم شدی که گمان بردی خودت بر همه چیز قدرت داری.( یونس 24)

و این در حالی بود که حتی مگسی را نمی توانستی و نمی توانی بیافرینی و اگر مگسی از تو چیزی بگیرد نمی توانی از او پس بگیری.(حج 73)

پس چون مشکلات از بالا و پایین آمدند و چشمهایت از وحشت فرو رفتند و تمام وجودت لرزید چه لرزشی، گفتم کمک هایم  در راه است و چشم دوختم ببینم که باورم میکنی اما به من گمان بردی چه گمان هایی .( احزاب 10)

تا زمین با آن فراخی بر تو تنگ آمد پس حتی از خودت هم به تنگ آمدی و یقین کردی که هیچ پناهی جز من نداری، پس من به سوی تو بازگشتم تا تو نیز به سوی من بازگردی ، که من مهربانترینم در بازگشتن.(توبه 118)

وقتی در تاریکی ها مرا به زاری خواندی که اگر تو را برهانم با من می‌مانی، تو را از اندوه رهانیدم اما باز مرا با دیگری در عشقت شریک کردی.(انعام 63-64)

این عادت دیرینه ات بوده است، هرگاه که خوشحالت کردم از من روی گردانیدی و رویت را آن طرفی کردی و هروقت سختی به تو رسید از من ناامید شده‌ای.(اسرا 83)

آیا من برنداشتم از دوشت باری که می شکست پشتت؟(سوره شرح 2-3)

غیر از من خدایی برایت خدایی کرده است ؟؟؟(اعراف 59)

پس کجا می روی؟  (تکویر26)

پس از این سخن دیگر به کدام سخن می خواهی ایمان بیاوری؟ (مرسلات 50)

چه چیز جز بخشندگی ام باعث شد تا مرا که می بینی خودت را بگیری؟(انفطار 6)

مرا به یاد می آوری ؟ من همانم که بادها را می فرستم تا ابرها را در آسمان پهن کنند و ابرها را پاره پاره به هم فشرده می کنم تا قطره ای باران از خلال آن ها بیرون آید و به خواست من به تو اصابت کند تا تو فقط لبخند بزنی، و این در حالی بود که پیش از فرو افتادن آن قطره باران، ناامیدی تو را پوشانده بود.(روم 48)

من همانم که می دانم در روز روحت چه جراحت هایی برمی دارد ، و در شب روحت را در خواب به تمامی بازمی ستانم تا به آن آرامش دهم و روز بعد دوباره آن را به زندگی برمی انگیزانم و تا مرگت که به سویم بازگردی به این کار ادامه می دهم.(انعام 60)

من همانم که وقتی می ترسی به تو امنیت می‌دهم.(قریش 3)

برگرد، مطمئن برگرد، تا یک بار دیگر با هم باشیم.(فجر 28-29)

تا یک بار دیگر دوست داشتن همدیگر را تجربه کنیم.(مائده 54)